نخودچی‌پز، نخودها را در یک دیگ ریخته بود و روی آتش شدید گذاشته بود و کفگیر می‎زد. اوّل نخودها داد و قال می‎کردند و می‎گفتند سوختیم و از جا می‎پریدند. تا اینکه یکی از نخودها گفت: گویا می‎خواهند با ما نخودچی‌گُل درست کنند و در مجلس سلطان بگذارند و سلطان ما را بخورد. نخودها گفتند اگر این‎طور است، پس نخودچی‌پز کار خوبی می‎کند، ای کاش آتش را تندتر کند و بیشتر کفگیر بزند. کار که به اینجا رسید، نخودچی‎ها تقریباً بو داده شده بودند و اتفاقاً برعکس خواسته‌ی نخودها، آتش را کم کرد و دیگر کفگیر هم نزد.

ما هم مثل نخودها هستیم و خدا و موالیانمان می‎خواهند ما را پخته کنند. گاهی اوقات چیزی را که پختنش ساعت‎ها وقت نیاز دارد، درون دیگ زودپز می‎ریزند و در اثر فشار داخل دیگ، ظرف چند دقیقه می‎پزند. خدا و اولیاء هم گاهی اوقات با ابتلائات شدید یک شبه ما را صد سال پیش می‎برند. پس باید به ابتلائات تن داد تا زودتر به مقصد رسید.

مصباح الهدی،مهدی طیّب، مبحث اعتماد و حسن ظّن به خدا و اهل بیت

ورود به سایت اهل ولاء