زراره از امام باقر يا امام صادق عليهما السّلام روايت كرده كه فرمود:
نزديكترين اوقات بنده به كفر آن وقت است كه با كسى برادرى و دوستى كند ولى پيوسته لغزشها و خطاهاى او را نزد خود بشمار آورد تا روزى برخ او بكشد و بدان سبب از وى عيبجوئى بعمل آورد.
منبع: مفيد، محمد بن محمد، الأمالي (للمفيد) / ترجمه استاد ولى ؛ متن ؛ ص35
امير المؤمنين عليه السّلام فرمود:
حسدورزيدن دوست، ناشى از ناسالم بودن دوستى است.
منبع: شيخ حر عاملى، محمد بن حسن، جهاد النفس وسائل الشيعة / ترجمه افراسيابى ؛ ص245
.: عارفانه ها و عاشقانه های مرحوم میرزا اسماعیل دولابی :.
* محبین و دوستان اهل بیت قلبشان از نور ساخته شده است ؛ لذا محال است دل آنها معصیت را دوست بدارد . به همین خاطر است كه به محض اینكه زیر فشار شهوات و خواهش های بدن مرتكب معصیتی شدند می گویند : آخ ؛ ای كاش مرتكب نشده بودم ! به همین سبب اصلاً معصیت دوستان اهل بیت را ننوشته اند . ان شاء الله خودت این حقیقت را باور كنی تا بهره اش را ببری و الّا در دستگاه خدا همه كارها درست است و گناهی برای دوست اهل بیت نوشته نشده است ؛ لیكن برای اینكه بهره این حقیقت را ببری باید آن را باور كنی . قبول خودت شرط است . به خودت تلقین كن كه خدای ما مصنوعش هم خوب است . خودت هم كه مصنوع خدایی ، پس خودت هم خوبی . دائم نگو من بدم .
* دل معصوم است و خطا نكرده است . روی دل را آشغال گرفته است كه در آخر الزّمان آن آشغالها را هم خداوند با ابتلائات كنار می زند و روی دل و فطرت را تمیز می كند . امام زمان ( عج ) هم كه می آید معلم فطرت است .
مصباح الهدی
.: عارفانه ها و عاشقانه هاي مرحوم ميرزا اسماعيل دولابي :.
شخص مقدّس مآبي خدمت حضرت صادق ( ع ) عرض كرد : برخي از كساني كه مي گويند ما از دوستان اهل بيت هستيم مرتكب گناهان متعددي مي شوند ، آيا مي توانيم به آنها فاسق بگوييم ؟ حضرت ( ع ) كه چهار زانو نشسته بودند به حال غضب درآمده و فرمودند : پناه مي برم به خدا كه كسي به دوست ما فاسق بگويد ( حضرت ارتكاب گناهان را انكار نفرمود ) عرض كرد : پس چه بگوييم؟ حضرت ( ع ) فرمود : اگر خواستيد مي توانيد بگوييد فاسق العمل . خود آنها فاسق نيستند ، عمل فسق از آنها سر مي زند . عرض كرد : بالاخره با اين گناهان عاقبت آنها چه مي شود ؟ حضرت فرمود : در زندگي دچار ابتلائاتي از قبيل فقر و بيماري مي شوند و در آن تنگنا خدا به آنها ترحّم مي نمايد و آنها را پاك مي كند و مي بخشد و پس از مرگ به بهشت مي روند . عرض كرد : اگر نشد چه ؟ فرمود : در لحظه جان دادن وقتي ديدند دستشان از همه عزيزانشان كوتاه مي شود ، در فشار جان دادن خداوند به آنها ترحّم نموده ، آنها را پاك كرده و مي بخشد و به بهشت مي روند . عرض كرد : اگر نشد چه ؟ فرمود : وقتي در غربت و تنهايي قبر و عالم برزخ قرار گرفتند در آن فشار ، خدا به آنها ترحّم نموده ، آنها را پاك كرده و مي بخشد و به بهشت مي روند . عرض كرد : اگر نشد چه ؟ فرمود : در روز محشر در آن شرايط هولناك كه قرار گرفتند در آن شدّت و فشار ، خدا به آنها ترحّم نموده ، آنها را پاك مي كند و به بهشت مي روند . عرض كرد : اگر نشد چه ؟ حضرت ( ع ) دوباره به حال غضب در آمدند و فرمودند : اگر نشد به كوري چشم دشمنانمان خودمان مي آييم و شفاعتشان مي كنيم و دستشان را مي گيريم و به بهشت مي بريم .
مصباح الهدي
-:- -:- -:- -:- -:- -:- -:- -:- -:- -:-