فرشتگان و اعمال ما
عبد اللَّه پسر امام موسى بن جعفر عليهما السّلام گفت:
از آن حضرت در باره دو فرشتهاى كه بر انسان گمارده شدهاند، سؤال كردم: وقتى بندهاى اراده مىكند گناهى مرتكب شود و يا كار خوبى انجام دهد، قبل از آن كه آن عمل را انجام دهد، آيا آن دو فرشته مىدانند؟
فرمود:
آيا بوى بد و خوب نزد تو يكسان است؟ عرض كردم: خير.
فرمود: وقتى بندهاى قصد انجام كار خوبى را مىكند، نفسش با بوى خوب [از دهانش] بيرون مىآيد و فرشتهاى كه برطرف راست انسان گمارده شده به فرشته سمت چپ مىگويد: دست نگهدار، او قصد كرده كار خوبى انجام دهد، و زمانى كه آن را انجام مىدهد، زبانش قلم و آب دهانش مركّب فرشته مىشود و آن كار خير را برايش ثبت مىكند، و هر گاه قصد انجام كار بدى را نمايد، نفسش با بوى بد [از دهانش] بيرون مىآيد
و فرشته سمت چپ به فرشته سمت راست مىگويد: دست نگهدار، او قصد كرده گناهى را مرتكب شود، و زمانى كه آن گناه را انجام دهد، زبانش قلم و آب دهانش مركّب فرشته مىشود و آن گناه را براى او ثبت مىكند.
منبع: ابن بابويه، محمد بن على، صفات الشيعة / ترجمه توحيدى ؛ ص103- 105
-:- -:- -:- -:- -:- -:- -:- -:- -:- -:-